Γεια σας βιβλιόφιλοι!
Σήμερα είναι η στάση μου στο Blog Tour του βιβλίου Αθήνα 2020: Η Ελευθερία Στο Κλουβί του Γιώργου Δερβεντλή.
 |
| Κατηγορία: Φαντασίας-Δυστοπικό |
Για το βιβλίο:
"Αθήνα 2020. Ένα σκληρό και απάνθρωπο καθεστώς απλώνεται πάνω από την χώρα. Κανείς δεν είναι ελεύθερος να μιλήσει, να αντιδράσει, να σκεφτεί έξω από τους κανόνες και τα όρια. Οι δυνάμεις καταστολής βρίσκονται παντού, τα μέσα αποχαύνωσης εκπέμπουν στην συνηθισμένη τους συχνότητα, ενώ με την βοήθεια της τεχνολογίας, ειδικά μεταλλικά κολάρα χρησιμοποιούνται για να συνετίσουν τους πλέον απείθαρχους.
Μέσα σε όλη αυτή την αδιέξοδη δυστοπία, μια ομάδα νέων ανθρώπων - στην καρδιά της πρωτεύουσας- αποφασίζει να αντισταθεί. Το κίνημα αντίδρασης απλώνεται και όλα προμηνύουν πως μια μεγάλη εξέγερση ετοιμάζεται να ξεσπάσει. Μαζί με την επανάσταση όμως και ένας μεγάλος έρωτας γεννιέται, δίπλα στις φλόγες και τα χαλάσματα.
Και ενώ το σύστημα πασχίζει να κρατήσει τα κεκτημένα, δείχνοντας για μια τελευταία φορά τα ''δόντια'' του, η απέναντι πλευρά ετοιμάζει να θυσιάσει τα πάντα για την ελευθερία και την αγάπη. Ίσως τα πάντα να μην αρκούν όμως αυτή την φορά..."
Μια συναρπαστική περιγραφή ενός δυσοίωνου μέλλοντος, όχι πολύ μακριά από εδώ που στεκόμαστε σήμερα. Ένα άγριο παραμύθι ενηλίκων, που μιλά για τον πόθο της απαλλαγής από κάθε είδους δεσμά και της ανάγκης για την ελευθερία.
Γνωρίστε τον συγγραφέα Γιώργο Δερβεντλή
Είμαι γεννημένος στις 20-02-1982. Μεγάλωσα στον Πειραιά και έζησα πολλά χρόνια στην Αθήνα.Είμαι μηχανικός στο εμπορικό ναυτικό,έχω ταξιδέψει αρκετά και σε πολλά μέρη. Ανέκαθεν είχα πάρα πολλά πράγματα στο κεφάλι μου τα οποία ήθελα να πω. Έκανα πολλές προσπάθειες για να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά, χωρίς όμως επιτυχία. Πριν 5 χρόνια αποφάσισα να πάρω χαρτί και μολύβι και να τις βάλω κάτω. Το αποτέλεσμα ήταν το πρώτο μου βιβλίο, μια ιστορία με τις δικές μου ανησυχίες και αγάπες. Χάρη στη γυναίκα μου που πίστεψε την ιστορία που ήθελα να πω, βρήκα το θάρρος και έκδοσα το βιβλίο μου. Πρόσφατα τελείωσα και το δεύτερο βιβλίο μου με τίτλο: Ο χορός μιας μοναχικής καρδιάς.
Βιβλιογραφία:
- Αθήνα 2020:Η ώρα της επανάστασης / Bookstars
- Ο χορός μιας μοναχικής καρδιάς / Bookstars
- Η ελευθερία στο κλουβί / Αρχέτυπο-myStory.gr
- Ερημοτοποί, συλλογικό / Συμπαντικές Διαδρομές
Συνέντευξη με τον συγγραφέα
Πόσο εύκολο είναι να γράψετε ένα βιβλίο φαντασίας ;
- Η θεματική της φαντασίας γενικά, είτε πρόκειται για διήγημα, είτε πρόκειται για βιβλίο φαντασίας είναι κάτι το δύσκολο. Όχι όμως και ακατόρθωτο. Το να γράφεις φαντασία σε αφήνει ελεύθερο να πειραματιστείς χωρίς να σε περιορίζουν κάποιες “ορθές νόρμες της συγγραφής”. Απ’ το να δημιουργήσεις τον χώρο όπου θα εξελίσσεται η ιστορία, να ανακαλύψεις καινούργια πράγματα και άλλα πολλά. Πραγματικά οι επιλογές που έχει κάποιος που γράφει φαντασία είναι ανεξάντλητες. Και το κυριότερο το πως μπορείς να μπολιάσεις μ’ αυτήν διάφορα είδη: από αστυνομικό, νουάρ, μυστήριο, θρίλερ, εώς πολιτικό ή ακόμα και ιστορικό.
Πώς εμπνευστήκατε το συγκεκριμένο βιβλίο;
- Η κύρια έμπνευση μου ήταν τα γεγονότα του 2013 (χρονολογία που πρωτοεκδόθηκε το βιβλίο - με τον τίτλο: “Αθήνα 2020:η ώρα της επανάστασης” και αρκετά πιο αιχμηρό από την τωρινή έκδοση). Όντας μηχανικός εμπορικού ναυτικού στο επάγγελμα, για άλλη μια φορά ήμουν ένας απόμακρος θεατής σε γεγονότα και καταστάσεις που στην κυριολεξία διαδραματίζονταν λίγο πιο κάτω από το τότε σπίτι μου. Έβραζα μέσα μου που δεν ήμουν εκεί, να πω ή να κάνω κάτι. Και κάπως έτσι γεννήθηκε και η ιδέα.
Πόση σχέση έχει το βιβλίο σας με το κίνημα των Αγανακτισμένων; Αντλήσατε έμπνευση από εκεί;
- Έμπνευσή εξ αποστάσεως, μιας και είμαι μηχανικός εμπορικού ναυτικού στο επάγγελμα, άντλησα γενικώς από τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνην την περίοδο. Περίοδο κατά την οποία γράφτηκε και εκδόθηκε το βιβλίο για πρώτη φορά. Σχέση με το κίνημα των αγανακτισμένων δεν νομίζω πως έχει, όμως σίγουρα το βιβλίο αγκαλιάζει ένα πιο αναρχικό κίνημα τόσο σε ιδέες όσο και σε πράξεις.
Το σενάριο του βιβλίου σας πιστεύετε πως κάποια στιγμή θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε μια πραγματικότητα και αν ναι, αυτό σας προκαλεί κάποια ανησυχία;
- Μου αρέσει η συγκεκριμένη ερώτηση. Τα καινούργια μέτρα που έχουν παρθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας, σίγουρα είναι καλά,ή, και όχι. Το μέλλον σίγουρα θα δείξει κατά ποσό αυτά τα μέτρα εγκλεισμού και περιορισμού ήρθαν για να μείνουν. Θα απαντήσω στην ερώτηση αναφέροντας πως στο Χονγκ Κονγκ ήδη εφάρμοσαν το βραχιόλι χειρός για έλεγχο των ανθρώπων και ναι μου προκαλεί έντονη ανησυχία για το μέλλον.
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες;
- Το μοναδικό, να ψάχνουν και να απαιτούν παντού και πάντα την ολοκληρωτική ελευθερία τους, όσο επιζήμιο και να είναι.
Πιστεύετε πως η δυστοπία σα λογοτεχνικό είδος μπορεί να εμπνεύσει και να οδηγήσει σε μια πιο δυναμική αντιμετώπιση της σύγχρονης πραγματικότητας;
- Η δυστοπία σαν είδος γενικά είναι ένας καθρέφτης του μέλλοντος που φαντάζεται ο δημιουργός. Ποιος άραγε μπορεί να ξεχάσει το ανυπέρβλητο “1984” του George Orwell ο οποίος τόσο εύστοχα μας έδωσε μια σκοτεινή εικόνα του δικού μας παρόντος. Όλοι γνωρίσαμε την είσοδο στα σπίτια μας, ως reality, του μεγάλου αδελφού και αρκετά πιο μετά και στην πραγματικότητα μας.
Βγήκε αβίαστα να γράψετε αυτό το βιβλίο;
- Στην αρχή όχι. Υπήρχαν αρκετά θέματα που έπρεπε να επεξεργαστώ. Σίγουρα δεν βοηθούσε και πως ξεκίνησα να το γράφω το βιβλίο σε μια καμπίνα στην μέση του Ινδικού. Πολλές φορές δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Όμως όταν συγκέντρωσα όλο το υλικό ξεκίνησα να γράφω και να τελειοποιώ την ιστορία μου με τις όποιες τροποποιήσεις.
Τι γνώμη έχετε για τη σχέση/εξοικείωση του ελληνικού αναγνωστικού κοινού με τη λογοτεχνία του φανταστικού;
- Το κοινό της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού είναι αρκετά περιορισμένο. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχουν πολύ λίγοι εκδοτικοί οίκοι που ασχολούνται καθαρά με αυτή την θεματολογία. Η προβολή και η στήριξη ενός συγγραφέα του φανταστικού δεν είναι η ανάλογη και πολλοί νέοι συγγραφείς (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου), δεν έχουν την ανάλογη αποδοχή από τον ελληνικό εκδοτικό χώρο. Επομένως και η σχέση του αναγνωστικού κοινού με την λογοτεχνία του ελληνικού φανταστικού δεν θα μπορούσε να είναι και ανάλογη.
Πιστεύετε ότι στις μέρες μας, με τους τόσο γρήγορους και απαιτητικούς ρυθμούς ζωής και τις ραγδαίες εξελίξεις της ανθρωπότητας, ένας άνθρωπος μπορεί να θεωρείται ότι έχει πραγματική ελευθερία επιλογών;
- Σίγουρα όχι. Και πως θα μπορούσε άλλωστε. Μας έχουν πνίξει με τόσα μη αναγκαία θέλω και ανούσιες ανάγκες. Μας έχουν δώσει την πεποίθηση πως όλα αυτά και περισσότερα τα χρειαζόμαστε για να είμαστε πραγματικα ευτυχισμένοι. Δίνοντας βάση σε όλα αυτά και ξεχνώντας τις πραγματικες μας ανάγκες παυουμέ να έχουμε επαφή με τον εαυτό μας. Πιστεύω όμως πως ο καθένας μπορεί, όσο το επιτρέπουν οι συνθηκες κατά τις οποίες ζει και πορεύεται, να απαίτηση και να κερδίσει κάποιες βάσεις που θα οδηγήσουν στην ελευθερία του.
Σύστησέ μας το Αθήνα 2020.
- Το Αθήνα 2020 είναι ένα αστικό παραμύθι ελευθερίας. Ένας ιδεολογικός πόλεμος ενάντια σε αυτούς που θέλουν να καταπνίξουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ένα παραμύθι όπου καταποντίζονται ηθικές και καταπατούνται αξίες. Είναι ένα παραμύθι στο οποίο φιλίες χάνονται και έρωτες γεννιούνται.
Η Κριτική Μου
Στην Αθήνα του 2020 επικρατεί ένα απολυταρχικό καθεστώς. Οι πολίτες τελούν υπό αυστηρό κρατικό έλεγχο φορώντας μάλιστα συσκευές εντοπισμού και καταστολής.
Αντλώντας έμπνευση από φαινόμενα της σύγχρονης ιστορίας, το βιβλίο επιδιώκει να δημιουργήσει μία πραγματικότητα όπου η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Το δυστοπικό αυτό ανάγνωσμα φαντάζει απρόσμενα επίκαιρο στην εποχή που θα μείνει στην ιστορία ως Κορωνοϊός, ιδωμένο ως μία αλληγορία που υποδεικνύει πόσο ανήμπορος μπορείς να αισθανθείς για κάτι που ξεπερνά την ανθρώπινη υπόσταση, ενώ παράλληλα υπογραμμίζει τη σημαντικότητα της συλλογικής δράσης, τις επιπτώσεις της αλυσιδωτής αντίδρασης και τελικά τη σπουδαιότητα της ιδιωτικής αυτονομίας για την επίτευξη του ύψιστου αγαθού για τον άνθρωπο- την ελευθερία.
Η γοργή γραφή και η σύντομη έκταση του κειμένου δημιουργούν ένα αναμφισβήτητα γρήγορο ανάγνωσμα.
Το μυθιστόρημα είχε φαινομενικά όλα τα στοιχεία του πεζογραφήματος- εσωτερικός μονόλογος, διάλογος, ρομάντζο, πολιτική ίντριγκα- χωρίς το επαρκές δέσιμο μεταξύ τους.
Πιστεύω πως η πρωτοπρόσωπη αφήγηση θα εξυπηρετούσε την ιστορία και θα επέδιδε στο βιβλίο τη συναισθηματική φόρτιση που μου έλειψε.
Η γραφή του, ωστόσο, μου στέρησε τη συνοχή ενός μυθιστορήματος, μιας και προσιδιάζει περισσότερο σε ελεύθερο στίχο παρά σε πρόζα.
Επιπλέον, ο συγγραφέας αρκέστηκε στο να μας πει ότι οι πολίτες ήταν καταπιεσμένοι, χωρίς να μας το δείξει. Πέρα από τη βαναυσότητα που επιδεικνύουν τα κρατικά όργανα, δεν μας εξήγησε τι προκάλεσε αυτή τη συμπεριφορά, ποιες είναι οι καθημερινές ελευθερίες που στερούνται όλοι οι βασανισμένοι και ταλαιπωρημένοι άνθρωποι.
Ο διάλογος απεκδυόταν της φυσικότητας του προφορικού λόγου μοιάζοντας άκαμπτος και ελαφρώς αφύσικος.
Οι πρωταγωνιστές μάχονται ενάντια στο καθεστώς χωρίς να υπολογίζουν οι ίδιοι την ανθρώπινη ζωή, ούτε τη δική τους αλλά ούτε και συνανθρώπων τους. Το τίμημα της ελευθερίας είναι βέβαια ακριβό, αλλά οι πρωταγωνιστές που επαναστατούν κάνουν τα ίδια λάθοι με τους εχθρούς τους.
Κι άραγε ποιοι είναι οι εχθροί, τελικά; Ποιο είναι το πραγματικό μήνυμα της ιστορίας; Αυτά αναρωτήθηκα διαβάζοντας τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, καθώς οι χαρακτήρες εντοπίζουν την καταπίεση στα όργανα που την επιβάλλουν, αλλά όχι στα πρόσωπα που τη θεσμοθετούν, αρκούμενοι σε "αξίες, ιδέες, θεσμούς, αναρχία και αποδιοπομπαίους τράγους" και θεωρώντας πως η μάχη τελειώνει εκεί. Αλλά ο δράκος τους είναι απλώς το μέσο για την επίτευξη μιας δέσμιας κοινωνίας.
Δεν επήλθε πραγματική λύτρωση για εμένα, αν και νομίζω ότι ο συγγραφέας αυτή ακριβώς την κάθαρση επιθυμούσε να κατορθώσει.
Διαγωνισμός
Το fancyowl.gr σε συνεργασία με τον συγγραφέα Γιώργο Δερβεντλή @geodrv ετοίμασαν έναν Facebook διαγωνισμό στο προφίλ της z.i.z.e.t. Τα δώρα του νικητή είναι ένα αντίτυπο του βιβλίου “Αθήνα 2020: Η ελευθερία στο κλουβί” και μία θήκη για σελιδοδείκτες από το @fancyowl.gr. Ο διαγωνισμός λήγει στις 03/04/2020.
*Ευχαριστώ πολύ το Fancy Owl Book Services για την ευκαιρία να συμμετάσχω στο Book & Review Tour του βιβλίου!
No comments:
Post a Comment