Κοκκινη Μαδριτη της Carmen Mola- Kριτικη*



Βρε βρε, καλώς τον/την... 

Σήμερα έχουμε κριτική για ένα αστυνομικό βιβλίο που με περιμένει υπομονετικά από τα Χριστούγεννα. 
Κόκκινη Μαδρίτη Κριτική
Ιδού και τα διαπιστευτήρια...

Στους δρόμους της Μαδρίτης η αστυνόμος Έλενα Μπλάνκο και η ομάδα της εξιχνιάζουν εγκλήματα που καμία άλλη αστυνομική ομάδα δεν έχει καταφέρει να διαλευκάνει. 
Και ο φόνος μιας νεαρής τσιγγάνας μία μέρα πριν το γάμο της είναι ένα έγκλημα τόσο ειδεχθές που χρήζει της επέμβασής τους. 
Πόσο μάλλον όταν η αδελφή του θύματος δολοφονήθηκε με τον ίδιο τροπο πριν από εφτά χρόνια... και ο φερόμενος δράστης βρίσκεται ήδη στη φυλακή.

Όχι πες, δε σε τραβάει αυτή η σύνοψη; 

Μεταξύ μας, εγώ ούτε αυτά δεν ήξερα πριν καλά-καλά πιάσω το μυθιστόρημα. Τα μόνα στοιχεία που είχα ήταν:

  1. Είναι αστυνομικό.
  2. Διαδραματίζεται στη Μαδρίτη, που έχω επισκεφτεί και νοσταλγώ.
  3. Είναι πρόταση της βιβλιόφιλης paraskeviparissi (επισκεφτείτε και το μπλογκ στο οποίο αρθρογραφεί Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, πρόκειται για εξαιρετική δουλειά).
  4. Η πρωταγωνίστρια έχει (σχεδόν) το ίδιο όνομα με εμένα. Λίγο ματαιόδοξο αυτό το τελευταίο...

Στο ζουμί της υπόθεσης...

Το βιβλίο είναι δομημένο έτσι, ώστε να σου κρατά το ενδιαφέρον: Μικρά κεφάλαια, εσωτερικός μονόλογος πολλών χαρακτήρων που αναμειγνύονται με την υπόθεση, εκτενής διάλογος- στιχομυθία μεταξύ των χαρακτήρων αυτών. 
Κεντρικός άξονας φαίνεται αρχικά η τσιγγάνικη καταγωγή των δύο θυμάτων και η επιλογή τους να ζουν ως μπαλαμές, όπως λέει το μυθιστόρημα, μακριά δηλαδή από τους κώδικες, τα έθιμα και τις δουλειές της πατρικής καταγωγής τους.  

Πρέπει, επίσης, να ομολογήσω ότι το βιβλίο δεν είναι για λιπόψυχους. Τα εγκλήματα που αποκαλύπτονται σε αυτές τις σελίδες και οι αηδιαστικές περιγραφές αυτών ώρες-ώρες έπαιξαν με τις αντοχές μου. Οι φανς των αστυνομικών πιθανώς διαφωνήσουν, αλλά εγώ προειδοποίησα. Η δέ παράλληλη ιστορία στην αρχή κάποιων κεφαλαίων ήταν κυριολεκτικά ανατριχιαστικήΣτις τελευταίες 100 σελίδες πραγματικά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω.


ΟΜΩΣ!


Πριν τις 100 αυτές σελίδες προηγήθηκαν άλλες 350, κι εκεί η δομή από μόνη της δεν έφτασε για να κρατήσει το ενδιαφέρον μου. Περίμενα μία  αστυνόμο επιβλητική, επικεφαλής μιας αστυνομικής ομάδας-φαντάσματος. 

Αντ' αυτού είδα μία γυναίκα που έδειχνε να παίρνει αποφάσεις και να πιστεύει ή να αμφιβάλλει για όσα ακούει καθαρά λόγω ενστίκτου- χωρίς να έχει προηγηθεί καμία σκηνή που να με πείθει για την έγκυρότητα της διαίσθησής της. Δεν κατάλαβα ποτέ με ποιο τρόπο εμπιστευόταν τον οποιονδήποτε, καθώς οι αποδείξεις δεν υπήρχαν στο χαρτί. Η συγγραφέας μάλλον έδινε πληροφορίες και περίμενε να τις δεχτώ με κλειστά μάτια· γενικότερα θεωρώ ότι δεν περάσαμε αρκετό χρόνο με τους χαρακτήρες, ώστε να ενδιαφερθούμε γι'αυτούς, πόσο μάλλον να τους πιστέψουμε. Πιστεύω πως ο διάλογος μας στέρησε την ευκαιρία για εγκιβωτισμένες αφηγήσεις για το παρελθόν των αστυνομικών.
Επιπλέον, ο τρόπος αφήγησης που επέλεξε η συγγραφέας με αποστασιοποίησε ακόμη περισσότερο από την ιστορία. Δίνοντας στον αναγνώστη τις περισσότερες πληροφορίες για το το συμβαίνει- εκτός από τις κρίσιμες για την επερχόμενη ανατροπή προς το τέλος του βιβλίου- είχε ως αποτέλεσμα να περιμένω τους χαρακτήρες να αποκαλύψουν ο ένας στον άλλο ό,τι χαρτιά κρύβουν. Εγώ, όμως, που τα γνώριζα ήδη, δε νοιαζόμουν και πολύ γι'αυτά που διάβαζα. 
Με άλλα λόγια, η συγγραφέας κατέστησε το ίδιο της το βιβλίο προβλέψιμο. 'Ενας αναξιόπιστος αφηγητής ή ένας παντογνώστης αφηγητής που αποκαλύπτει μόνο τα απαραίτητα συνάδει περισσότερο με τα αναγνωστικά μου γούστα. 

Η μετάφραση διατήρησε τη γρήγορη ροή του μυθιστορήματος και η νοερή επιστροφή μου στη Μαδρίτη με τις σύντομες αλλά περιεκτικές αναφορές της Mola ήταν από τα αγαπημένα μου στοιχεία.

Θα διαβάσω τη συνέχεια της σειράς Έλενα Μπλάνκο; Για να πω την αλήθεια, η τελευταία σελίδα του βιβλίου με έκανε να θέλω να συνεχίσω. Θέλω να διαβάσω περισσότερα για αυτούς τους χαρακτήρες, να δω τι συμβαίνει με το άλυτο μυστήριο που βασανίζει την 'Ελενα για χρόνια. 

⭐⭐⭐

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος για το αντίτυπο.

No comments:

Post a Comment